Reflexen zijn bewegingen die je maakt zonder erbij na te denken.  Bijvoorbeeld je brand een hand aan een kaars en trekt automatisch terug. Reflexen zijn onder te verdelen in;

1. Intra-uteriene reflexen
2. Primaire reflexen
3. Levenslange en-houdings reflexen

De intra-uteriene reflexen ontstaan in de vijfde week van de zwangerschap. Het zijn reflexen die zorgen voor een terugtrekkeing van het hele lichaam en zorgen voor een bevries-reactie als reactie op stress.

Primaire reflexen zijn onwillekeurige reacties/bewegingen op impulsen zoals licht en geluid, lichaamshouding en aanrakingen. Deze reflexen ontstaan en ontwikkelen zich geleidelijk aan in de baarmoeder en zijn actief tijdens en na de geboorte. Deze reflexen zijn  eerst actief aanwezig, zouden dan geleidelijk onderdrukt moeten worden en tenslotte moeten overgaan in houdingsreflexen.

Levenslange -en houdingsreflexen zorgen voor evenwicht, stabiliteit, bescherming  en flexibiliteit in het lichaam als reactie op veranderingen in de omgeving en prikkelverwerking van onze zintuigen. 

Na de geboorte zijn de primaire reflexen de eerste bewegingen waarmee baby’s op hun omgeving reageren(geluid, licht, aanraking). Doordat de baby gaat bewegen ontstaan er verbindingen in je centrale zenuwstelsel; je hersenen en je ruggenmerg. Er worden als het ware allemaal paadjes in je hersenen aangelegd. Om zo goed mogelijk te ontwikkelen is het dus belangrijk dat er veel bewegingen worden gemaakt. Dit zorgt ervoor dat er goede verbindingen in de hersenen worden gemaakt.Het is de hersenstam die signalen stuurt om de baby te laten bewegen. Die bewegingen zijn dus allemaal reflexmatig. Deze refelxmatige bewegingen volgen elkaar in een logisch patroon op. Reflexen zijn in eerste instantie bedoeld ter overleving en bescherming, maar het zijn ook de neurologische bouwstenen voor al onze aangeleerde bewegingen en vaardigheden.

In het eerste levensjaar verdwijnen deze automatische reacties, om steeds meer plaats te maken voor bewuste bewegingen. Het lichaam integreert de reflexen en kan zich hierdoor steeds verder ontwikkelen. Het zenuwstelsel ontwikkelt zich en het lichaam leert bewust te bewegen. Dit geldt ook voor de houdingsreflexen die ervoor zorgen dat de zwaartekracht overwonnen kan worden: een baby gaat het hoofd optillen, gaat zich oprichten en komt tot kruipen en lopen. Ook deze houdingsreflexen worden door het lichaam geïntegreerd. Hierdoor is een juiste houding en beweging mogelijk als we ouder worden zonder dat er compensatie nodig is.